Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ΤΟ ΛΥΚΑΚΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ

ΤΟ ΛΥΚΑΚΙ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΟΥΣ

Της Βίλμας Τοπαλίδου

Δ’ τάξη, Π.Σ.Π.Θ.

Εργασία στο Μάθημα της Μελέτης Περιβάλλοντος

Ένα παραμύθι απ’την… ανάποδη.

Το μικρό λυκάκι πρέπει να πάει φαγητό στην άρρωστη γιαγιά του.

«Προσοχή! Στο δάσος κυκλοφορούν επικίνδυνες κοκκινοσκουφίτσες και κυνηγοί» είπε η μαμά λύκαινα στον Άκη, το μικρό λυκάκι.

«Γιατί θέλουν το κακό μου;» ρώτησε ο Άκης.

Συνεχίζουμε το παραμύθι………………………………

1) – Άκη μου, είπε χαμογελώντας η μαμά λύκαινα. Άκου να σου πω, εδώ δίπλα υπάρχει ένα χωριό, που το κατοικούν 4 όμορφα και χαριτωμένα κοριτσάκια, που οι μπαμπάδες τους είναι κυνηγοί.

- Και, τι είναι αυτά τα 4 κοριτσάκια; είπε ανυπόμονα ο Άκης.

- Αυτά τα κοριτσάκια τα λένε Κοκκινοσκουφίτσες και αγαπάνε όλα τα ζώα του δάσους, σε αντίθεση με τους άκαρδους μπαμπάδες τους που θέλουν να σκοτώσουν όλα τα ζώα του δάσους κα να πάρουν τις γούνες τους. Γι’αυτό πρόσεχε και μη μιλήσεις με κανέναν άνθρωπο, μέχρι να φτάσεις στο σπίτι της γιαγιάς.

2) Έτσι, λοιπόν, το μικρό λυκάκι πήρε το καλαθάκι με το φαγητό και ξεκίνησε να πάει στη γιαγιά του. Στο δρόμο, εκεί που πήγαινε, αφού έπαιξε λίγο με τα σκιουράκια του δάσους, είδε να έρχονται από μακριά 4 μικρά κοριτσάκια που μάζευαν που μάζευαν λουλούδια. Εκεί που έκανε να φύγει τρομαγμένος, ο Άκης, ένα από τα κοριστάκια τον είδε και άρχισε να φωνάζει «κυττάξτε, κυττάξτε, ένα μικρό λυκάκι». Ο Άκης, τότε, ξέχασε τις συμβουλές της μητέρας του κι άφησε το κοριτσάκι να τον πλησιάσει. Πλησίασαν και τα άλλα 3 κοριτσάκια και τον ρώτησαν όλες μαζί:

-«Πώς σε λένε»;

- Άκη, λέει το λυκάκι.Κι εσάς σας λένε Κοκκινοσκουφίτσες;

- Πώς το ξέρεις;

-Μου το είπε η μαμά μου, είπε υπερήφανος ο Άκης.

3) Οι Κοκκινοσκουφίτσες, κάλεσαντον Άκη να παίξει σπίτι τους, ξεχνώντας, ότι οι μπαμπάδες τους ήταν κυνηγοί κι ότι το μικρό λυκάκι κινδύνευε.Φτάσανε στο σπίτι και παίξανε πολλά όμορφα παιχνίδια. Ώσπου, να και οι μπαμπάδες!

4)- Ωωωωωωω! Τι είναι αυτό; Είπε ένας μπαμπάς!

- Ένα λυκάκι. Απάντησε ένας άλλος

-Τι είναι αυτό που κρατάει;

-Μάλλον θα είναι ένα καλάθι.

-Πού το πας αυτό, λυκάκι, πες μας!

-Το πάω στη γιαγιά μου. Είπε τρομαγμένος ο Άκης.

-Αααααααα!, δώστο να το πάμε εμείς στη γιαγιά σου, να μη κουράζεσαι και κάτσε εσύ να παίξεις με τα κορίτσια.

Κι έτσι πήραν το καλάθι απ’τα χέρια του μικρού και πήραν το δρόμο.

5) Μόλις βγήκαν οι μπαμπάδες, ο Άκης θυμήθηκε τις συμβουλές της μαμάς του. Τότε οι Κοκκινοσκουφίτσες κατάλαβαν κι αυτές, ότι έβαλαν σε κίνδυνο τον Άκη και τη γιαγιά του. Αμέσως μετά κατάστρωσαν ένα σχέδιο, πώς να προλάβουν να σώσουν τη γιαγιά.

6) Θυμήθηκαν λοιπόν, ένα μικρό μονοπάτι που θα τους έβγαζε πολύ γρήγορα κοντά στο σπίτι της γιαγιάς. Εκεί αποφάσισαν να στήσουν μια παγίδα, σαν αυτές που τους έμαθαν οι μπαμπάδες τους να φτιάχνουν για να πάνουνε ζώα. Γρήγορα, λοιπόν, πήραν το λυκάκι στα χέρια, σκαρφάλωσαν το μονοπάτι και φτάσαν στο μέρος αυτό, όπου στήσαν την παγίδα. Κρύφτηκαν πίσω απ’ την παγίδα, και μόλις άκουσαν τους μπαμπάδες από μακριά να έρχονται, άρχισαν να φωνάζουν: «βοήθεια, βοήθεια….». Οι μπαμπάδες ανησύχησαν και πήγαν προς τα εκεί και πιάστηκαν μέσα στην παγίδα.Τότα τα κοριτσάκια βγήκαν απ’τις κρυψώνες τους και φώναξαν τους μπαμπάδες τους: «Πετάξτε τα όπλα, αν θέλετε να σας ελευθερώσουμε», είπαν γενναία τα κορίτσια! Ο Άκης είναι φίλος μας και τον αγαπάμε, αυτόν και όλη την οικογένειά του!

7) Έτσι, οι μπαμπάδες υποσχέθηκαν να μην πειράξουν τον Άκη και την οικογένειά του, αλλά και όλα τα άλλα ζώα. Έτσι, ζήσανε ειρηνικά, όλοι μαζί στο χωριό.

ΤΕΛΟΣ


1 σχόλιο: